Όμηρος Ηλιάδης, 1η τάξη 

Αύριο ξημερώνει η ημέρα των Χριστουγέννων. Οι δρόμοι στολισμένοι από μέρες, οι βιτρίνες των καταστημάτων ολόφωτες. Το πράσινο χριστουγεννιάτικο δέντρο λάμπει σε κάθε σπίτι με τα κόκκινα λαμπιόνια. Τα πολύχρωμα φωτάκια αναβοσβήνουν ακούραστα. Ο κόσμος τρέχει να αγοράσει δώρα για τους αγαπημένους του. Τα πιο ακριβά, τα πιο πλουμιστά, τα πιο πολλά. Κάθε παιδί ανυπομονεί πώς και πώς τα Χριστούγεννα να κατεβεί νωρίς το πρωί να ανοίξει τα δώρα του Άη Βασίλη. Να βρει τα πολυπόθητα παιχνίδια που εδώ και μέρες έχει ζητήσει. 

Είναι αυτή, όμως, η πραγματική αξία των Χριστουγέννων; Κάποιοι σκέφτονται ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει ειρήνη σε όλο τον κόσμο, δεν είναι χαρούμενα όλα του κόσμου τα παιδιά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στολίσουμε για να μπούμε στο πνεύμα των γιορτών. Άλλοι ψάχνουν μετά μανίας το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο. Μα όσο και να προσπαθούν, δεν θα τα καταφέρουν. Το πραγματικό δώρο των Χριστουγέννων δεν είναι υλικό αγαθό. Δεν μπορεί να είναι υλικό αγαθό. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;  

Το πραγματικό δώρο, δεν μπορεί να είναι άλλο από το να προϋπαντήσουμε τη γέννηση του Χριστού και να Τον υποδεχτούμε μέσα στην καρδιά μας. Να κωφεύσουμε στην εμπορική εικόνα του παππού με την κόκκινη στολή. Να αφοσιωθούμε στο πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. Να μη βρίσκουμε αφορμή πως, αφού δεν υπάρχει παγκόσμια ειρήνη, δεν μπορούμε να είμαστε γαλήνιοι και ειρηνικοί μέσα μας. Να γίνει η καρδιά μας φάτνη και να υποδεχτούμε ευλαβικά τον γεννημένο Χριστό. Να μην αναλωθούμε στα υλικά αγαθά, αλλά να προετοιμαστούμε για να ζήσουμε μέσα μας τα αληθινά Χριστούγεννα. Να νοιαστούμε, να μοιραστούμε, να βοηθήσουμε, να συγχωρέσουμε. Ας μην αφήσουμε τη λάμψη των στολιδιών στον δρόμο να μας θαμπώνει κι ας κάνουμε τη δική μας καρδιά ένα φωτεινό στολίδι.   

Καλά Χριστούγεννα!